Zdrowe jedzenie jest na co dzień, ale weekendami lubię zamówić z B kebaba, pizzę lub wziąć od niego z pracy sushi.

Moim niekwestionowanym numerem jeden jest zamieszczona na obrazku krewetka w tempurze z boczkiem zawijana w tamago (swego rodzaju pyszny japoński omlet). Tak naprawdę jedyne sushi jakie jem to w tamago. Jakoś nie lubię zapachu nori, zalatuje mi zgniłą sałatą. Jak widać nie jestem koneserem sushi, bo surowa ryba - poza węgorzem - też mi nie podchodzi. Ogólnie wyznaję zasadę, że jak ma być już coś surowe to ma to być tatar. Taki dobry z ogóreczkami kiszonymi, cebulką, żółtkiem i Magi! Koniecznie do mięsa trzeba dodać Maggi.

źródło {klik}

Co do pizzy - niestety jestem jej fanką, mogłabym ją jeść kilka razy w tygodniu, ale moją ulubioną jest ta z Da Grasso. Salami, zielone oliwki, jalapeno.

źródło {klik}

 

 

 

 

 

Nie umiem żyć bez chilli. Suszone, świeże, marynowane w zalewie octowej, na tostach, na pizzy, w sosie, z warzywami, do marynaty, do mięs. Zawsze i wszędzie, no może poza serkiem wiejskim i Danio. 

I ostatni punkt programu - kebab. W Warszawie smakuję mi tylko jeden - Amrit, a dokładniej pita z serem, "baraniną" - nie oszukujmy się, te mięso baraniny nawet na oczy nie widziało - z mieszanym sosem.

 Omomomomom.

Gdyby nie trening z Ewą prawdopodobnie moje fotki z wakacji 2012 wyglądałyby tak